Zondag 31 juli 2011.

In verband met de motorstoring probeer ik zelf uit te vogelen waar het probleem zit. Is de diesel echt op, of is er een ander probleem. De tank vul ik met circa 10 liter en ga het pompje gebruiken om de diesel weer in de motor te krijgen. Pomp al 15 minuten zonder resultaat, er komt geen diesel voorbij. Dan maar de monteur roepen die hetzelfde doet, ook zonder resultaat. Maar hij gaat door en controleert de leidingen vanaf de dieseltank. Deze zijn leeg en maakt uiteindelijk een verbinding tussen twee leidingen los en wat ziet hij, een prop van vuiligheid die de diesel belemmert om door te stromen. Verbinding door gespoeld en weer bevestigt. Handpompje wordt weer gebruikt en zie er komt weer diesel uit het overloopknopje. Eind goed al goed. De motor loopt weer als een zonnetje. Nu niet meer mopperen over Italiaanse monteurs. Age en Tanny geven aan nu echt te vertrekken naar de camping en we nemen afscheid. We geven de Auriga een grote beurt zowel binnen als buiten en tijdens het uitkloppen van een deken valt mij bril in het water. Shit, ik pak mijn duikbril en spring mijn bril achterna, echter zonder resultaat. Het water is vreselijk troebel en kan amper een halve meter zien. Ik besluit mijn duikuitrusting te gebruiken want het was geen goedkope bril. Van de havenmeester ontvang ik een loodgordel en ik begeef mij onder water en na enige tijd rondneuzen vind ik mijn bril. Joepie. Toch maar makkelijk als je een complete uitrusting inclusief fles aan boord heeft. De fles kon ik bij de havenmeester weer laten vullen.

Maandag 1 augustus 2011.

Er staat een harde wind en we besluiten nog een dag in Vieste te blijven, is ook wel zo prettig was gisteren een enerverende dag. Age en Tanny melden zich weer bij ons en we besluiten met z'n vieren Vieste eens nader te bekijken. Het is een zeer mooi Moors gebouwde stad met prachtige steegjes en straatjes, waar het barst van de leuke restaurantjes. We genieten. Age en Tanny hebben een mooie camping gevonden net buiten de stad en zeer tevreden, met een strand ervoor. Helemaal hun wens. We gaan aan boord koken en genieten nog van de avondzon, want heet is het wel, z'n kleine 35 graden, wel waait het nog behoorlijk.

Dinsdag 2 augustus 2011.

Het waait nog hard en we horen dat het een mistral is die wel drie dagen kan duren. Da's pech hier hadden we niet op gerekend. Er staan ook behoorlijk wat hoge golven met witte koppen. Dus we gaan maar naar het strand waar Femke af en toe het water in duikt. We hadden gebruik gemaakt van de aanwezige ligstoelen maar achteraf blijkt dat deze privé waren en we werden na ruim vier uur vriendelijk verzocht deze te verlaten. Nog steeds is het ondanks de harde wind zeer warm. De biertjes vliegen erdoor heen.

Woensdag 3 augustus 2011.

De wind is wat rustiger geworden maar de hoge golven met witte koppen zie we nog. Nog een dag wachten wordt door de havenmeester gezegd en dan kunnen we naar Italië. We nemen nog contact een hapje te eten aan de boulevard. Dit wordt in dank geaccepteerd en na afloop wandelen we nog met hun een stukje richting camping waar we nu definitief afscheid nemen. Wel zullen we per sms contact houden.

Donderdag 4 augustus 2011.

We vetrekken om 6 uur in de morgen en de zee is nu weer rustig, weinig wind maar het spat een klein beetje. Ziet er goed uit Met een goed gevoel verlaten we de haven van Vieste om richting het eiland Vis, Kroatië, te gaan, een kleine 70 mijlen. We zien onderweg nog wat dolfijnen en een enkel vrachtschip voor de rest is het eenzaam op het water. We varen op de automatische stuurautomaat en hebben dus de handen vrij om wat te lezen of iets dergelijks. De wind trekt iets aan en we zien op de meter maximaal 11 knopen. Om circa 18.30 komen we aan in de haven van het eiland Vis, Komiza waar we nog niet eerder zijn geweest. Onze indruk is meteen wat leuk hier, maar wel ontzettend druk in de haven. Er is geen plekje vrij aan de kade maar de havenmeester wijst ons een plekje aan een boei tussen nog veel andere boten. Dat is de eerste keer dit jaar. De baai is werkelijk heel mooi en het dorpje ziet er gezellig uit. Helaas blijven we aan boord en gaan niet aan land.

Vrijdag 5 augustus 2011.

We besluiten niet in te klaren en gaan om kwart over acht weg richting Rogoznica, vaste land, om daar in te klaren, ligt zo'n 30 mijlen verder. Moet een mooie baai zijn wat we zien op een folder. De zee is wat ruwer geworden en zien zelfs 20 knopen wind. Maar het gaat prima en in de baai aangekomen zien wel een geweldige grote marine. Dat is niets voor ons, wel gaan we daar diesel tanken maar gaan liggen aan de stadskade waar het wel behoorlijk hobbelig is. Maar het stadje is veel beter dan die marine, wel liggen we tussen twee motorboten. Van de havenmeester vernemen we dat er een folkloremuziek festival is die avond. Benieuwt. Eerst gaan we een hapje eten om vervolgens naar het podium te gaan naast onze boot op de kade. Niets teveel gezegd het wordt een leuke muzikale avond met goede muziek tot ongeveer elf uur. We hebben genoten. Er was veel publiek wat de stemming ten goede kwam.

Zaterdag 6 augustus 2011.

We verlaten Rogoznica om circa half negen en willen naar Sali op het eiland Otok Dugi een kleine 40 mijlen. De wind is ons gunstig en onder Genua lopen we regelmatig 5 á 6 mijlen. We passeren het eiland Zirje , richting Murtersko more naar het kanaal Zutski. Een prachtig stukje natuur van de Kornati eilanden. We zien Sali na ongeveer 8 uur varen liggen, echter de haven is propvol. Het schijnt dat er vanavond een speciaal feest met vuurwerk en muziek. We treffen het wel weer. Hier kunnen we wel inklaren zonder probleem. We vinden ook nog een leuk plekje aan de stadskade tegenover het muziekpodium. Van slapen zal wel niet veel komen. Als het donker wordt komt er een stoet met rode fakkels aan varen midden in de haven en er wordt behoorlijk wat vuurwerk afgeschoten. Het publiek is rijkelijk aanwezig. Op de kade zijn diverse biertentjes en worsttentjes opgesteld waar gretig gebruik wordt van gemaakt. Het wordt een rumoerige nacht.

Zondag 7 augustus 2011.

Het werd inderdaad tot en met vijf uur in de morgen muziek gemaakt, vond zelf een slechte band die na elk kwartiertje een drankje ging drinken waarnaar er een bandje werd afgedraaid. Goedkope voorstelling. Een beetje down zijn we deze morgen om kwart voor tien vertrokken. Wel worden we weer geconfronteerd met het betalen van havengelden die hier zo rond de dertig tot en met vijfenveertig euro's zijn. Dat is weer wat anders dan in Griekenland gratis te liggen. Maar dit wisten we al in verband met onze heenreis door Kroatië. We varen naar Veli Rat en gaan liggen in de achterste baai waarvoor we eerst door een kanaaltje moeten varen van twee en een halve meter volgens de plotter, echter ter plekke zien we drie meter vijftig. De baai ligt mooi beschut maar heeft een apart luchtje, modder We zijn niet de enige en weldra zien we al een bootje aankomen met drie heren in het geel. Het gaat weer om liggeld. Niet veel maar toch nog circa twintig euro. Het wordt een heerlijke rustige nacht zonder muziek Kunnen we eindelijk onze nachtrust inhalen.

Maandag 8 augustus 2011.

Geheel uitgerust gaan we de volgende morgen al om negen uur weg en besluiten naar Mali Losiny te varen op een kleine 33 mijlen. We hebben wind uit het zuiden, niet veel ongeveer 15 knopen wel een beetje hobbelen en komen na ongeveer zes en half uur aan bij de monding van de ingang naar de stad Mali Losiny. In de havenmonding worden we gesneden door een toeristenboot die de bocht wil afscheiden en ons geen gelegenheid geeft om onze koers te houden. Dus wij corrigeren maar. In de haven is het druk en er zijn geen vrije plaatsen meer. We zoeken of we ergens dubbel kunnen liggen, wat in eerste instantie ook niet lukt. Maar ik maak nog een rondje en zie daar ligt een Nederlander, Bas en Debra met een huurboot als tweede en wenkt ons dat we als derde naast hem mogen liggen. Tof en na kennismaken wordt het een late nacht na gebruik van wat biertjes. Ondertussen is het zwaar weer geworden en het begint te regenen en niet zo'n beetje ook. Ook zien we lichtflitsen, onweer maar wel ver weg. zacht regent het pijpenstelen plus een aardige wind dus we hobbelen de gehele nacht.

Dinsdag 9 augustus 2011.

We besluiten om verder te varen en vertrekken om tien uur uit Mali Losiny richting Pula. Het is buiten op zee wat hobbeliger geworden maar we gaan door want de wind schommelt zo tussen 10 en 15 knopen. Na ongeveer twee uur te hebben gevaren worden de golven hoger en hoger, we schatten ze op ruim twee en halve meter. Dan horen we via de marifoon dat er een Bora wordt verwacht met windstoten tot 35 knopen vandaag tot oplopend morgen naar 60 knopen. We kijken elkaar aan en al gauw komen we tot de conclusie, niet door varen maar omkeren richting haven van vertrek. We vinden nu wel een vrije plek aan de kade, echter geen mooring aanwezig, dus gebruiken we onze anker. We merken wel dat we over de mooring ankeren van onze buurman, uit Kroatië, maar hij blijft toch liggen en maakt geen probleem. Ook nu weer zachts veel wind maar geen regen en we besluiten om morgen nog lekker een extra dag te blijven. Bora's duren gemiddeld drie dagen.

Woensdag 10 augustus 2011.

We hebben een rustdag en we poetsen onze Auriga een beetje, doen een wasje en Femke verdwijnt eventjes voor een bezoek aan de kapper. ‘s-Avonds laten wij ons verwennen in het restaurant achter onze boor, People genaamd, en ik moet zeggen het was werkelijk prima. Voldaan zoeken we laat in de avond onze kooi weer op.

Donderdag 11 augustus 2011.

De bora is over en we besluiten te vertrekken Pula en de zee heeft nog wel wat golven maar die kunnen we goed aan. Ook is de wind voor ons gunstig en kunnen we het hele stuk de zeilen gebruiken, uiteraard met de motor erbij. We lopen zo gemiddeld 6 knopen. Niet gek. We kunnen Pula niet halen en besluiten naar Veruda te gaan, waar we eerst willen diesel tanken. Echter het tankstation is gesloten. Dan maar naar de baai om daar te ankeren. De baai is aardig diep 15/20 meter en het valt niet mee om een goede ankerplekje te vinden in verband met de aanwezigheid van vele boten. Als het toch nog lukt gaat het na ongeveer een uur hard waaien en de eerste boten zie ik al vertrekken. We zwaaien behoorlijk uit, hebben ongeveer veertig meter ankerketting uitstaan. Ook wij besluiten te vertrekken richting de verenigingshaven om daar de nacht door te brengen. We krijgen een mooi plekje aangeboden en ik begeef me op het land om mijn jerrycans te vullen met diesel. Er schijnt een tankstation te zijn op ongeveer 2 kilometer richting het dorp. Het zijn er vijf geworden maar ik heb weer volle jerrycans.

Vrijdag 12 augustus 2011.

Na een heerlijke rustige na nacht in Veruda bij de verenigingshaven Bunarina gaan we op weg naar Vsar een kleine 30 mijlen. Het weer is prima lekker windje en weer zeilen en de motor bij gaan we op weg. De zee is prima met kleine golfjes. Wat opvalt dat er toch nog behoorlijk wordt gezeild in deze omgeving meer dan we gewend zijn. We hebben afgesproken per telefoon of er in Vsar plaats was maar wie het eerst komt die heeft mazzel. Wij dus niet. Alles vol er is geen plekje meer vrij. Balen dus. Dan weer Vsar verlaten en naar de volgende haven en wel Funtana. Ook hier bellen we met de marine en hetzelfde geld, we hebben nog drie plekken maar wie het eerst komt die heeft mazzel. We zetten de motor op 3000 toeren en gaan met 6.5 mijlen richting Funtana. We komen met twee boten gelijk aan en kunnen een plekje krijgen. Funtana is een klein dorpje met een fijne marine, douches etc. maar niet goedkoop, een dergelijk 50 euro per nacht. We gaan van boord en lopen naar het strandje om ons heerlijk te verkoelen in het zeewater. Het strandje is druk bezet maar we vinden nog een leuk plekje tussen de bomen en nemen een heerlijke duik in het water. Omdat we vanaf Vsar wind tegen hadden hebben we ons stormfokje gebruikt om deze uit te proberen en jawel het werkte prima. We geven onze ligplaats door aan Anja , Roel en hun beiden meiden, want we hadden afgesproken in Vsar. Zij hebben in de buurt van Porec een appartement gehuurd. We maken een afspraak met hun voor de volgende dag.

Zaterdag 13 augustus 2011.

Omdat Femke zondag terug gaat naar Nederland moeten we haar uitschrijven bij de douane in Porec en we besluiten met Anja, Roel en de kids te varen naar Porec zo'n kleine 8 mijlen. Het is druk bij de douane in Porec aan de kade en we moeten wachten op een vrije plek aan de kade zodat we wat rondjes varen in de haven. Porec is een heel leuk stadje maar dat kennen we al van onze reis in 2010. De formulieren zijn snel aangepast en we varen terug naar Funtana om daar in de baai te ankeren en lekker te gaan zwemmen en snorkelen met z'n allen. Een heerlijke dag en in de avonduren gaan we weer ons verwennen in een prima restaurant. Omdat Femke zondagmorgen terug vliegt vanuit Pula huur ik een auto om haar 's-morgens naar het vliegveld te rijden een kleine 50 kilometer. Het wordt voor mij en Femke een korte nachtrust.

Zondag 14 augustus 2011.