Donderdag 5 mei 2011. Lekker geslapen, geen vissersboten gekomen, en het weer is redelijk. Zonnig met wat wolkjes. Mijn buren, Tom en Inge zijn nog niet met hun Zuid-Afrikaanse houten boot richting Preveza vertrokken en blijven nog een dag liggen. We drinken samen een bakkie in het restaurant. Mijn Engelse buren zijn vertrokken, zij gingen naar Corfustad. Ik geniet een beetje van de omgeving door wat te wandelen en te kijken hoe een nieuw flottieljegezelschap komt aanvaren. Is altijd een beleving. Sommigen doen het perfect en anderen maken er een puinhoop van. Maar helaas, alles gaat goed. De avond valt en ik kook voor mezelf in de boot. Alleen eten is toch niet zo gezellig. Maar ik wen eraan. De avond valt vroeg hier, om negen uur is het al donker en dan begeef ik me ook te bed. Tsja, van viering 5 mei merk ik helemaal niets.

Vrijdag 6 mei 2011. Om circa 6 uur word ik wakker geschudt door allerlei herrie om de boot. Komt er weer een vissersboot binnen, dit keer een heel grote. Er staan ook al enkele vrachtwagens aan de kade en er wordt heftig geschreeuwd over hoeveelheid en geld.Van slapen komt niets meer terecht. Dan maar ontbijten en koffie zetten. Na een kleine twee uurtjes is iedereen weer vertrokken en isde rustweerterug. Probeer mijn slaap in te halen door op het dek in de zon te liggen. Tom en Inge besluiten weg te varen en we nemen afscheid en hopen elkaar elders weer te ontmoeten. Dus weer zonnen. Dan hoor ik in de middag mijn naam noemen. Da's vreemd,ik zie een man en een vrouw die ik niet ken. Loop naar het achterdek en zij zeggen 'wij kennen jou wel maar jij ons niet'. Blijken het Piet en Marijke uit Nieuwegein te zijn die onze website verleden jaar hebben gevolgd en nu ook aan het varen zijn. Leuk stel en we gaan samen een borreltje drinken bij Olga restaurant. Na wat ervaringen uit te hebben gewisseld, vertelt Piet mij nog hoe ik mijn ankerketting vrij kan laten lopen. Dat heb ik via de informatie nooit kunnen achterhalen en hij doet het me voor. Prachtvent. We nemen afsc heid en misschien zien we elkaar nog, je weet het maar nooit.

Zaterdag 7 mei 20121. In de morgen wat door het dorp gewandeld en zag langs een beekje een bruine slang liggen te zonnen en hij of zij was zeker een meter groot. Was een beetje verrast en die slang ook want hij of zij was snel weg tussen de rietkragen. Kon helaas geen foto maken. Terug in de haven zie ik tot genoegen een hele hoop boten aankomen van Sailing Holidays, wel 20 stuks. Nou, dat wordt weer genieten. En jawel er gaat heel wat verkeerd, sommige vergeten bij het aanmeren zelfs het anker te laten vallen. Eentje krijgt hetvoor elkaar om dwars aan de kade aan te leggen in plaats met de neus. Een geweldig applaus volgt van de medezeilers. Echter de leider moet nude boot weer zien recht te leggen, watlukt. De schipper vande boot staat met een geweldige rode kop aan de kade te kijken. Tja, zo komt mijn dag ook weer om.

Zondag 8 mei 2011. Vertrek om circa 10 uur uit Plataria richting Corfustad, er is weinig wind dus ik ga maar motoren.Zie onderweg nog een klein schildpadje drijven en neem dit keer wel een foto als bewijs. Om 14.00 uur kom ik aan bij NAOK en leg de boot zelf aan met de kont naar de kade en eenfransman helpt mij met de lijnen. Mooie samenwerking en geen schade. De tank meteen gevuld met water echter hier geen elektra, dus het zonnepaneel opgezet. In de avonduren komt een grote badkuip binnen onder Belgische vlag, die ik help metaanleggen. De schipper is een Hollander met een Belgisch echtpaar aan boord. Dus weer wat babbelen met elkaar. Eigenlijk wilde de schipper naar Gouvia maar de aanwezige dames kozen voor Corfustad en ja, dan wordt het uit ervaring Corfustad.

Maandag 9 mei 2011. Mijn broer Cor, de jongste, komt vandaag naar Corfu om anderhalve week mee te varen. Ik haal hem om circa 9 uur op van het vliegveld, wat ongeveer een half uur lopen is. Het is bewolkt en er vallen wat spatten. Ik vraagde havenmeesternaar de weersverwachting. Krijg van hem een positief bericht en we besluiten naar Petriti te varen. Het wordt voorCor zijn eerste waterdag. Zeilen of motoren? Het wordt motoren. Er isbijna geen wind en na ongeveer drie uurtjes komen we aan in Petriti waar we de eersten zijn aan de kade. We leggen aan met de kont naar de kade en het ankeren gaat prima. Uit ervaring weet ik dat er grote stenen liggen vlak voor de kade en jawel ik lig er precies voor. Dus nog een keer opnieuw en nu er naast. We liggen net goed als ereen solozeiler met een Moody aankomt, dus dat wordt helpen. Ondertussen steektde wind op en we zien op de meter al 20 knopen en het water wordt aardig onrustig. Soms slaan de golven over de steiger. Ik besluit een extra lijnte leggen. Netals we willen gaan eten met de eigenaar van de Moody, een Engelsman, zien we in de verte een Catamaran aankomen stormen. Dus weer wachten op de kade om hem te helpen, want de wind giert om onze oren. Helaas is de enige vrije plaatsnaast mijenmoet ik mijn extra lijn weer weghalenom plaats voor hem te maken. Het iseen NederlanderonderFranse vlag. Doordat hij naast mij komt liggen heb ik een prima beschutting. We gaan daarna alsnog met de Engelsman eten en we hebben een leuke tijd in het restaurant.De nacht valt tegen, veel harde wind en regen, maar we liggen prima en we kunnen redelijk goed slapen.