Woensadg 15 juni 2001.

We verlaten Kioni om circa kwart over tien en gaan richting Sivota op het eiland Levkas. Een vaarritje van ongeveer 10 miles. Er staat een klein windje en we proberen wat te zeilen. Helaas valt de wind weg en we besluiten maar met de motor verder te gaan. Vandaag zien we wederom geen dolfijnen, schildpadden of zwaartvissen. Je kan niet alles hebben. Als we in de baai komen van Sivota zien we dat er heftig is gebouwd op de bergpassen en er is zowel een nieuwe steiger gebouwd voor de restaurants. We gaan ankeren links in de baai voor een leuk cafeetje wat we reeds eerder hebben bezocht. Hier is het nrustig liggen buiten de flottieljes. Femke heeft nog energie over en besluit de romp nog in de was te doen, zodat de Auriga er weer glanzend bijligt. Omdat er genoeg eten aan boord is vullen wij hier onze magen. Het wordt in de avonduren wat bewolkt en er vallen wat regendruppels, niet veel. We kunnen rustig slapen, geen muziek te horen.

Donderdag 16 juni 2011.

We gaan richting Levkasstad en wederom is er geen wind en moet de motor weer worden gebruikt. We varen langs het eiland Meganisi, en besluiten even langs het eiland Scorpios te varen waar Jackie Kennedy haar heeft laatste jaren heeft versleten. Je mag er alleen omheen varen, ankeren echter niet op het eiland aanleggen. Het is nog steeds privé bezit. Er komt wat wind op zetten en we besluiten de Genua uit te rollen. Echter van korte duur en vervolgen onze weg weer met de motor. We nemen het laatste stukje via het kanaal naar Levkasstad in de hoop aan de kade een plek te vinden. We draaien wat rondjes voor de kade en jawel er is nog een plekje vrij. Als we het anker uitgooien zien we op de kade iemand zwaaien, maar in eerste instantie herkennen we deze persoon niet en gaan door met ankeren. We zien het wel. Dan herkennen we Peter van de Petro. Waauw dat is weer toeval en dat wordt gevierd met een gezamenlijk avondeten. Bep en Peter blijven hier nog liggen om wat later op de kant te gaan in Preveza.

Vrijdag 17 juni 2011.

Om half tien nemen we afscheid van Peter en Bep en gaan richting Cleopatra om daar de boot een maand te stallen. Femke moet weer werken en er is een grote verandering in de lucht waar ik bij wil zijn. We besluiten gezamenlijk terug te gaan naar Holland. Omdat we enkele weken wegblijven geven we de Auriga zowel binnen als buiten een goede beurt en kunnen we met een gerust hart haar hier achter laten. En zo geschiedde op zaterdag 18 juni 2011 we vliegen tesamen terug naar Amsterdam.

Op 9 juli 2011 ben ik weer zoals afgesproken terug in Preveza om de Auriga vaar klaar te maken voor de overtocht naar Italie. Mijn zeilmaatje Age komt zaterdag 16 juli aan. De Auriga ligt er prima bij , er is geen zandstorm geweest en er valt voor mij weinig te doen. Het is bloedheet zo'n 36 graden , echter wel wind ik denk zo'n dikke vier. Het is genieten, niks doen. Mijn buren zijn een gemend stel, hij Duits en zij van Hollands, woonde voorheen in Hoorn, dus we praten soms Duits en soms nederlands.

Zondag 10 juli 2011.

Lekker geslapen ondanks de hitte. Ontbeten hier in het restaurant, had uiteraard nog geen brood, en besloot de vuile was, beddengoed en de rest maar eens in de wasmachine te stoppen. Na een uur kon ik deze al ophalen en heb van de Auriga een droogplek gemaakt. Er was een stevige wind die de laatste restjes water verwijderde uit lakens etc. In de avonduren weer lekker gegeten, en nu spinazie met lamsvlees. Kan ik aanbevelen. Tussendoor afscheid genomen van mijn Hollandse (Duitse buurvrouw) zij ging naar huis, haar man bleef nog een paar dagen om de boot verder te verzorgen op het droge.

Maandag 11 juli 2011.

Weer een hete dag, 36 graden maar weer met wind, dus verdraagbaar. Heb nieuwe buren gekregen, die echter laat aankwamen en die gebruikte mijn waterkraan om hun boot te poetsen en vol te tanken. Dat merkte ik pas de volgende morgen. Mijn tegoed was ineens gedaald naar een euro. Als excuus ontving ik een zak met kersen en een blikje heineken. De vrede was weer getekend. Het avondeten heb ik met Bern, de Duitse buurman, tesamen gegeten in de griekse taverne en een en ander uit gewisseld, heel gezellig en voldaan ben ik naar mijn kooi gegaan.

Dinsdag 12 juli 2011.

Na het ontbijt aan boord ben ik met de veerdienst naar de overkant gevaren om daar vast wat inkopen te doen voor onze overtocht naar Italie. Bij terugkomst stond Bern bij mijn boot om te vragen of ik zin had met hem mee te rijden naar Levkasstad, daar waar hij nog inkomen moest doen voor zijn terugtocht naar Duitsland. Leuke verrassing, had niet gedacht dat ik nog in Levkas zou komen. Een leuke autorit langs de baai, is weer wat anders dan over het water. We hebben wat rondgelopen in Levkas , Bern deed inkopen en daarna hebben we gezellig wat gedronken aan de kade. Een aangename middag.